Bara að reyna að drepa tíman.

jæja. ég vaknaði í morgun um kl 05:30 eða þá gafst ég upp á því að liggja í ruminu, ég sem var að monta mig í gær við pabba að ég væri búin að ná að sofa í 2 nætur og það meira að segja án svefnlyfja. en í morgun var ein breyting, það var eingin til að fara á fætur með mér. því eingillinn minn (Hanna lára) er hjá pabba sínum. seinustu viku höfðu við það mæðgurnar bara næs heima því hún er búin að vera veik og ekki getað farið í leikskólan. Fólk hefur spurt mig hvort það sé ekki erfitt að fara á fætur svona snemma á morgnanna með henni ( hún er vöknuð svona á milli 4-6 á morgnanna) En ég svara því hiklaust netandi, því hún er svo þæg og góð ekkert fyrir henni að hafa þannig séð. húin er ekki fiktin eða fyrir það að skemma hluti. Svo er hún ofsalega góð í því að dunda sér, Hún er bara lang best. svo er hún líka svo skýr. Ég veit ekki um mörg önnur 4ra ára börn sem eru svona góð. en auðvitað getur hún orðið soldið snúin stundum því hún er með mikið skap og veit hvað hún vill. (frek semsagt á köflum) Ég veit, ég veit hverjum þykir sinn fugl fegurstur.

Spurning hvernig dagurinn verður, ætli ég taki því ekki bara rólega í dag, enda sár lasin (kvefuð öllu heldur) bara hreint eins og drusla, afsakið orðabragðið.

 

jæja ætla að reyna að blogga í kvöld aftur ef ekii þá á morgun.