Hjálpsöm......

Um daginn var frændi minn að benda mér á það, að í staðin fyrir að reyna að hífa sjálfa mig upp og verja mig að þá hjálpa ég frekar andstæðingnum að rífa mig niður. ( í þessu tilviki er ég að tala um efir laugard. kvöldið). segið  svo ekki að ég sé ekki hjálpsöm . ég hjálpa þá einhverjum. Ég hef verið að sveiflast ofboðslega mikið eftir þetta kvöld, veit ekkert hvað snýr framm og hvað aftur, og ennþá síður veit ég hvað tilfinningar mína segja. og hausin segir kanski var þetta bara rétt hjá honum að kalla mig það sem hann kallið mig. kanski átti ég þetta skilið. ég meina fólk má segja það sem það vill, það eina hann hefði geta sagt mér það bara ekki öllum skemmtistaðnum að ég væri ógeðslegt úrhrak frá helv. það hefði verið skárra. Ég ætla samt ekki að taka þátt í þessu orðaskaki við hann svo ég hef bara ekkert talað við hann. Ég tel mig ekki græða neitt á því að kalla hann einhverjum illum nöfnum. Ég veit það er ekki hægt að breyta honum, ég er búin að vera að reyna að hjálpa honum til að fá lögnun til að gera það sjálfur. Það er ekkert sem ég get gert meira fyrir hann.

Athugasemdir

[Dísaskvísa, 29.5.2008 kl. 11:35]

Gott að þú sjáir það.  Við getum ekki breytt öðrum- þeir verða að gera það sjálfir.  Settu þig og litla engilinn þinn í fyrsta sæti og byrjaðu á að byggja þig upp.  Þú átt það skilið að láta þér líða vel í stað þess að sveiflast eins og fáni í vindi bara af því að þessi maður er ekki alveg í lagi.

Kv. Dísaskvísa