no title.........

Svo virðist sem ég sé með það á heilanum að reyna að finna það út hver ég sé og hver ég vilji vera og svo frammvegis. Eg held að það sé ekki gott að spá alltof mikið í þessu heldur bara vera eins og maður er á hverjum tímapunkti. Oft er maður HUND leiðinlegur en svo getur maður líka verið HUND skemmtilegur hehe. Allavega ætla ég að fara að leggja frá mér slökkvitækið orðin þreytt á því að bera það (sko ef það skildi kvikna í út fra pælingonum). Lol, ég sé líka að ég eyði alltof miklum tíma í það að spá í öðrum í kringum mig og reyna að átta mig á hver þau séu og séu ekki. Ég er ekki sálfræðingur svo ég þarf í raun ekki að vera að eyða svona miklum tíma í þessar hugveltur mínar. Svo hef ég líka tekið eftir því að eg get bara verið allveg hreint ÓGEÐSLEGA hrokafull og dómhörð jafnt á aðra sem og sjálfa mig, það er ekki auðvelt að skrifa þetta en svona er þetta nú samt. Maður eyðir ótrúlega löngum tíma í að reyna að vera BESTUR í ÖLLU og láta ALLA elska mann en í alvöru er það vitfyrring að halda að þetta sé hægt. Já og fyrst ég er nú byrjuð að þá á maður líka að hætta að reyna að vera persónuleikalýta læknir = Hætta að reyna að breyta öðrum, við hugsum sennilega flest ég veit og ég er ekki að reyna að breyta neinum en samt ef þið gáið betur að þá er ég viss um að það sé allavaga einhver 1 persóna sem maður er að reyna að bjarga (með því að breyta henni í einhverjar hugaróra okkar) því ég er viss um að ef okkur tækist að móta einhverja manneskju algjörlega eftir okkar eigin höfði að þá að þegar að því væri i lokið værum við enn ósátt og vildum breyta meiru.

 Mér finnst í raun og veru allt fólk frábært á sinn hátt, sumir eru frábærlega skemmtilegir og góðir og svo framm vegis og aðrir frábærlega leiðinlegir og pirrandi. Það sem er frábært við alla er að ALLIR geta kennt okkur eitthvað nýtt.

 

Sú sem hefur haft hvað mest að segja um það hver ég er í dag er lítil fallega 5 ára stelpa. Þegar að hún kom í heimin fór eitthvað ferli í gang, fyrst afneitun á sjálfri mér og barninu og allri ábyrgðinni en svo fór ég og er en að reyna að gera mitt besta í því að vera henni sem best bæði sem móðir og fyrirmynd. Vera sú sem hún mun geta litið upp til og verið stolt af því að ég sé mamma hennar. þessi skóli sem ég er búin að vera í frá fæðingu hennar er búin að vera afar fjölbreytilegur og erfiður á köflum. Það er súrt að þega að ég er að stundum að tala við hana að þá er eiginlega meira vit i henni en mér, Stundum held ég að hún sér áttræð miðað við hvernig hún talar. þetta egg hikar sko ekki við að kenna hænunni ó nei langt því frá. Ég elska þessa litlu dömu ofur heitt. 

 

Jæja þetta eru bara spögleringar mína þennan morguninn, hafið það sem allra best kæra fólk.

 

kv Svala Bergmann.