jamm og jæja

Oft veit ég ekkert hver fyrisögnin á að vera.

Já mikið rosalega var föstudagurinn ekkað skrýtin hjá mér, sko ég vaknaði bar út fréttablaðið, kom heim og fór með dömuna í leikskólan, sem sagt allt venjulegt, nema hvað mér leið ekkað skringilega, en svo kom að þvi að skólin byrjaði og ég mæti en eftir klukkutíma þar, þurfti ég að fara heim, því maginn var ekkað að stríða mér, svo ég fór beint í rúmið, en jæja svo leið og ég þurfti að fara af stað aftur þar sem ég þurfti að erinda fyrir pabba en var ennþá ekkað skrítin, en svo bara allt í einu hvarf verkurinn og fann ég ekkert fyrir honum meira þann dagininn, en ég var komin svo langt niður andlega þarna á föstudeiginum að mér fannst heimurinn vera að hrinja ofan á mig, allt í einu fannst mér einsog ég myndi nú loks bugast allveg, (já ég veit dramatíst en svona er þunglyndið mitt maður missi vitið), en ég er ekki sú típa sem gefst strax upp, svo ég setti hendur bara á höfuðið, til að verja það fyrir hruninu (ekki mikið fyrir höfuð högg). og hóf að anda rólega inn um munninn út um nefið, en ég var samt allveg tilbúin með gemsan, var búin að pikka inn á hann kveðjuræðunni til allra sem ég gæti sent þegar að heimurinn hrindi . En allt kom fyrir ekki. En eitt get ég sagt ykkur að þetta með öndunina virkar.

 Svo var ég komin úr þessu myrkri og fór heim til XXXXX og var búin að elda og bera á borð þegar að hann kom þreyttur heim úr vinunni, ég klikkaði ekki á neinu og var netið sem ég bjó til nokkuð öruggt (æji þið vitið þetta með fiskana í sjónum). ég var með kertaljós og ljúfa tónlist í bagkrunn, jamm kella kann þetta. Svo dagurinn endaði vel.

 

Svo er annað ég er með svo mikið af hugmyndum í höfðinu a mér, mig langar að gera SVO margt, á hinum ýmsu sviðum, mig langar að mála, teikna, sauma, hekla, læra að prjóna og vinna með gler og bara svo margt að þetta er að gera mig vitlausa (vitlausari meina ég). svo nú ætla ég að fara að sortera hugmyndirnar með númerum frá 1-? 1 mestan áhuga. 2 næstmestan áhuga og svo frammveigis, og gera mér grein fyrir því að ég get ekki gert þetta allt því ég kann ekkert á þetta allt. En það er allavega komið á hreint hjá mér að í ár ætla  ég að búa sjálf til allar jólagjafirnar, nema handa englinum mínum, ég er búin að ákveða hennar gjöf. jæja jæja jæja ég pikka meira seinn hér á blog-inu.

 

ps. takk dömur mínar og herrar sem hafið verið að kommenta mig, þið eruð öll yndisleg og er það ómetanlegt þau fallegu orð sem þið ritið í minn garð. Það er samt allt í lagi að þið látið líka í ykkur heyra sem þolið mig ekki, ég hugsa að ég gæti tekið því.

knús knús og bæjó kv. einfarinn

Ertu ekki að grínast?

Ég fer að verða fræg, eða allavega fóturinn á mér!!!! Ég hef nokkrum sinnum tjáð mig um hann, það var skorið í hann fyrir tæpum 2 mánuðum og 3 vikum eftir fór að koma sýking í skurðsárið og síðan þá hef ég verið meira og minna á pensilíni búin að fá allartegundir og svoleiðis, Svo hringdi dr. í mig rétt upp úr hádeiginu og sagði mér að sennilega væri best að ég kæmi núna og léti skoða fótin og einhver sýklafræðingur myndi skoða hann líka og já já ég kem, ég var komin á sjúkrahúsið um 10mín fyrir 2, og hóst þessi fræga bið það tók rúman hálftíma fyrir læknin að koma og svo kom annar hálftími þá kom  næsti læknir og svo 20 mín fór ég í röntgen til að ath. hvort einhver aðskota hlutur væri í sárinu og nei svo var ekki en auðvitað fékk ég að bíða í 25mín til að þeyr kæmu því útur sér, og niðurstaðan var sú að það ætti að reyna einn 10 daga kúr af pensilini í viðbót og ef það virkar ekki að þá væri kanski sniðugt að skera í þetta aftur. Sko eftir að fyrsti pensilin meðferðin mistókst að þá átti auðvitað að skera strax í þetta og ná drullunni út, en nei ég þarf að kaupa Fleyri og fleyri pensilin og borga aðeins meiri lækniskomur og dvelja aðeins lengur á þessu helv. sjúkrahúsi útaf fætinum, Vááááááá´hvað ég er pirruð það er örugglega komin hátt í 50 þús sem þetta er búið að kosta mig, og ég er ekki þessi kona sem á fullt af 50þús kr til að eyða í vitleysu því þetta er jú bara ein stór VITLEYSA.

 

 

En svona þar fyrir utan segi ég bara allt ágætt (held ég). Lífið heldur bara áfram sínum vanagang, nema jú það eru að verða komnar 2 vikur síðan ég féll í ást,(Fell in love) held þetta sé sá rétti núna en í þetta skiptið ætla ég að fara varlega, Ég hef eiginlega eingum sagt hver þetta sé svo þetta er soldið svona mistery guy . Ég hef lent í því að verða ástfangin og blaðra heilmikið um draumaprinsinn og sagt öllum frá og verið ótrulega upprifin og svo er maður varla búin að snúa sér við og þá eru þeir annaðhvort farnir eða orðnir að ófreskjum. það er ástæðan fyrir leyndardómnum.

 

Stelpan er að verða lík sjálfri sér aftur þessi eingill, bara ég er farin að sjá hana heldur lítið, það er greinilega átak hjá pabba hennar því nú þykist hann vilja vera svo mikið vera með hana, það er svo sem gott og blessað, hún þarf allveg jafn mikið á pabba sínum að halda og mér, ég vona bara að hann haldi þessu þá það er ljótt að gefa börnum einhverja von og svíkja þau svo. Mér er búið að takast snilldarlega vel að koma mér frá því að lenda i einhverjum illdeilum við föðurfjölskyldu hennar og hef ég náð því bara með því hreinlega að tala bara EKKERT við hana. Mamma hans tætti mig í síg síðastliðin föstudag og þar með gafst ég endanlega upp á henni. hún er bara veik, manneskja sem þrýfst á því að rakka aðra niður til að upphefja sjálfa sig á ekkert nema vorkun skilið fyrir að vera svo sjúk. mikið er gott að kunna æðruleysisbænina. 

 

jæja ég pikka ekkað meira seinna

 

kv. einfarinn ástfangni

Eingin fyrirsögn..

Jæja ég veit svo sem ekki hvar ég á að byrja, þar sem ég hef ekki blog-að svo lengi. Ég hef bara einhvern veigin ekki komið mér í það að skrifa, hef ekkert verið í tölvunni.

En allavega að þá er ég byrjuð í undirbúnings hóp hjá starfsendur hæfingu norðurlands og mun námið sjálft hefjast eftir áramót, núna er bara svona verið að gera okkur klár fyrir það að byrja aftur í námi. Persónlega fynnst mér þetta frábært, Því það er jú erfitt fyrir einhvern sem hefur svona dottið útúr lífinu að fara að taka þátt í því að nýju, líkt og gerðist hjá mér. Svo er leikfimis tímarnir byrjaðir sem ég verð í í vetur og það er bara gott mál (var samt reyndar nærri dauð eftir fyrsta tíman ). Svo er ég að sjálfsögðu en að bera út fréttablaðið. Þannig að þessir hlutir eru í góðulagi hjá mér og er ég bara nokkuð sátt við lífið þessa dagana... 

En það er ekkað að hrjá prinsessuna mína, hún er búin að vera rosalega ólík sjálfri sér undanfarið, Hún er búin að vera hrillilega erfið og skapvond, mig dauðlangar til að vita hvað veldur þessu en hún gefur ekkert uppi, kanski er hún bara ennþá þreitt eftir sjúkrahús dvölina um daginn, ég veit ekki, en vonandi er þetta bara ekkað tímabil hjá henni. Það er erfitt að sjá barnið sitt líða illa og ég veit að það er einhver vanlíðan sem veldur þessu hjá henni.

 

jæja blog-ga meira seinna. kv. Einfarinn

Klukk klukk....

Jæja þá er það að svara kulkki frá bifrastarblondínunni (dísu).

 

Nr  1.

Fjögur störf sem ég hef unnið

 

* sambýli fyrir Alsheimer sjúka

* frystihúsi

*leikskóla

* afgreiðslu.

 

nr 2

fjóra bíomyndir sem ég held upp á.

 

*step mom

* green mile (kanski ekki rétt skrifað)

* Forest gump

* pay it forward.

 

nr 3

fjórir staðir sem ég hef búið á.

 

* Akureyri

* Vogum vatnsleysuströnd

* í sveit í Grýtubakka hreppi

* that´s it folks.

 

nr 4

fjórir sjónvarpsþættir sem ég held uppá. ( Smá vesen ég horfi aldrei eiginlega á sjónvarp)

 

* American idol

* nágrannar

* so you think you can dance

* Grey´s anatomy

 

nr5

fjórir staðir sem ég hef heimsótt í fríum

 

* mývatnssveit

* Hallormstaða skógur

* Vaglaskógur

* æji ég held það kallist Reykjavík sem ég hef líka komið til.

 

nr 6

sjórar síður sem ég skoða daglega fyrir utan blog-gið.

* mbl.is

* ?

* ?

* ? 

 

nr 7

fernt sem held uppá matarkyns

* kjúklingur

* lambakjöt

* Fiskur

* aftur kjúklingur

 

nr 8

fjórar bækur sem ég hef lesið oft

 

*AA-bókin

* matafíkn leið til bata

* lyfjabókina

* hinar ýmsu barnabækur

 

nr 9

Fjórir bloggarar sem ég klukka

* olofanna

* fajal

* kaffi

* unns

 

* Frábært þessu er lokið 

Ég sagði í alvöru.....

Ég sat í nótt og ræddi við almættið (guð), ég sagði honum að dóttir mín hefði ekkert þurft að erfa mína heppni, Í gærdag var hringt í mig korter fyrir 4 og ég beðin að koma og ná í stelpuna í leikskólan (var hvort eðer á leiðinni því hún er búin4) því hún hefði dottið um morgunin og fengið stærðar kúlu á ennið, ég þaut af stað og náði í hana, mér brá pínu við að sjá kúluna á enni hennar. Það eina sem stafsfólkið í leikskólanum sagði mér að hún hefði dottið á einhverjum pöllum inni í leikskólanum um morgunin. ég fer með hana á slysavarðstofuna og voru gerðar rannsóknir á henni og var lögð inn af þeim loknum, hún hafði fengið heilahristing við fallið, en þá sagði dóttir mín mér að hún hefði í raun dottið úti eftir hádeigi, en hvort heldur sem er að þá datt hún. Það sem hún var/er dugleg á sjúkrahúsinu og í öllum rannsóknum, ég dáist að henni. En mér leist samt ekkert á þetta því hún kastaði upp í sífellu og var nánast rænulaus restina af deiginum, ef hún opnaði augun að þá ældi hún, en svo sofnaði hún sem betur fer um 8 leitið og svaf til morguns. Meðan hún svaf var hún tengd við hitt og þetta og svo var hjúkkan að koma í sífellu og ýta í hana til að vita hvort hún sýndi ekki einhver viðbrögð. Ég hefði aldrei trúað því hvað það tekur á að vera með barnið sitt á sjúkrahúsi, ég hef nánast ekkert sofið, borðað eða gert neitt af viti. Þetta fát á hjúkrunarfræðingnum í nótt var sko EKKI til að róa mig, svo eitt skiptið er ég fer á klósettið í nótt að þá var búið að tengja ekkað annað tæki við hana og er ég opnaði hurðina á herberginu heyrðist svona langt BÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍB, svona líkt og heyrist í sjónvarpinu þegar að einhver deyr, svo ég stökk á dóttir mína og hristi hana og sem betur fer var allt í lagi með hana það var bara ekkað að þessu tækja dóti. Svo nú er ég algjörlega andlega búin á því, svo er mamma líka komin með þennan frábæra vírus sem stelpan var með, og það er líka ekkað að litlu systir og svo er ég auðvitað að brasa með fótin og var að byrja á enn einu sýklalyfinu, svo það er allt allveg frábært (not).

Svo að sjálfsögðu ef ég nánast ekkert séð af föðurfjölskyldu hennar og kom enging af henni nema pabbi hennar kom 2. á þessari viku sem hún var veik og stoppaði í 15mín hvort skipti. svo það er ekki mikil hjálp þaðan, en hey ég er super woman, eða vill vera það. Mér hefur samt tekist að bera út blöðin. og stunda þjálfunina. svona rétt til að halda sönsum. jæja búin að ausa úr mér í bili. 

Hverjum hefði dottið....

Ég var að hugsa í morgun þegar að ég var að bera út.... að ef einhver hefði sagt mér fyrir ári síðan að ÉG væri farin að fara í ræktina, út að labba og bera út blöð að þá hefði ég sennilega drepist úr hlátri og sagt viðkomandi að láta leggja sig inn á geðdeild. Allveg ótrúlegt hvað ég hef breyst bara á einu ári. Í fyrra var ég svo að drepast í skrokknum að ég taldi sjálfri mér trú um að ég gæti hreinlega ekki gengið eða gert neitt, var meira að segja að spá i að sækja um P kort svo ég gæti lagt í stæði fatlaðra, (vá hvað ég var löt.) Nú reyni ég að leggja soldið frá búðum og öðru svo ég fái aðeins göngu, Sko ég er ekki orðin grönn en ég er 90% styrkari í líkamanum núna heldur en ég hef verið í mörg ár.

Jæja ég hef í raun ekkert til að skrifa núna svo ég læt þetta duga. 

Komin aftur...

Jæja þá er ég aftur að verða komin i blog-heimin.

Það hafa ekki beint verið skemmtilegir seinustu dagar, verð ég að segja. Síðast liðin mánudag var ég að tala um að stelpan væri önug og ég teldi að hún væri að verða lasin, og viti menn það varð hún sko svo sannarlega, ég var dauðhrædd um hana. við fórum á þriðjudeiginum með hana þá var hún búin að vera ælandi alla nóttina og mér leist ekkert á það, en þar seigjir læknirinn að þetta sé bara smá pest, en henni versnar bara svo ég fer aftur á miðvikudeiginum með hana (eða hringi fyrst) og já það varð úr að hún var lögð inn á barnadeildina og fer hún i allar mögulegar rannsóknir til að tryggja að þetta væri ekki botnlanginn og hvað væri í gangi, ég taldi að þetta væri botnlanginn þar sem verkirnir voru hægra meigin neðarlega og hvað hún kvaldist greyið litla, þar sem hún var búin að kasta svona mikið upp og ekkert borðað að þá var settur upp vökvi, við vorum að koma heim í dag, hún var með einhvern  abdomen veiru sem tekur öllu jafna 10-11 daga. og ekkert hægt að gera bara bíða eftir því að þetta líði hja. Það sem var verst var að geta ekkert gert fyrir hana, bara horfa á hana kveljast og kasta upp, ég grét, mér fannst ég svo vanmáttug. En hún er á bataleið stúlkan, svo ég þakka guði fyrir það.

jæja ég ætla að reyna að blog-ga meirfa á morgun.

ble í bili 

Jæja þá.........

Jæja þá ég gefst upp haus.... ég er búin að vera með á heilanum það sem var látið útúr sér á Fm 95,7 síðastliðin föstudag, þar  var verið að ræða hvort væri rétt eða ekki að flengja börn til hlíðni og þar hringdi inn ein kona sem fannst þetta sko í lagi!!!! Heirrðu er ekki rétt að við konur getum kært kallana fyrir að klípa okkur í rassinn, strjúka yfir bak okkar eða ekkað álíka fyrir kynferðislegt ofbeldi? en hvað geta börnin gert ef við rífum niður um þau og sláum þau á rassin????????? ekkert og það á að vera í lagi, við getum slegið varna laus börnin en það er sko mikið mál ef við dömurnar verðum fyrir þvi að vera klipnar laust í rassin. Mín skoðun er reyndar sú að við uppeldi á börnum á ekki að notast við ofbeldi af neinu tagi, Mér liði hrillilega ef dóttir mín myndi aðeins hlíða mér fegna þess að hún væri hrædd við mig, ég gæti ekki lifað með mér ef svo væri. Virðing er það sem við ættum að sækjast í hjá börnunum okkar ekki ótti. Börn eru fólk einsog við (bra svona ef þið vissuð það ekki).

 

En svo að mér að þá er ég ennþá lasin og sýkingin í fætinum er enn til staðar, en það gerir ekkert til, þetta batnar, það var verið í morgun að skipta við mig um sýklalyf svo nú ætti ég að fara að skána, annars heldur lífð bara áfram með sjúkraþjálfun og öðrum skyldum sem þarf að gegna, svo var ég að byrja í morgun að bera út fyrir fréttablaðið, því mér finnst algjör snyld að geta fengið borgað fyrir að labba .

En dóttir mín er búin að vera frekar örg undanfarið og ég sé ekki beint ástæðuna fyrir þessu hjá henni, kanski er hún bara að fara að fá þessa flensu ( Ég vona samt ekki). Þetta reynir svona nett á skapið í mér, þar sem að ég er sjálf ekkert of stapil núna útaf kvefinu, sko  þegar að ég verð lasin verð ég bara aftur lítið barn, ég vil vera heima, helst hjá mömmu, ég verð viðkvæm og uppstökk, (ÉG  veit ég er skrífin), en auðvitað má ég ekki láta á neinu bera við hana. Hún er samt bestust..

 

Svo auðviða TIL HAMINGJU STRÁKAR MEÐ SILFRIÐ Í HANDBOLTANUM. maður á bara ekki til orð til að lysa því hvað maður fyllist miklu þjóðarstolti og hrifningu með árangri íslensku stákanna á Olimpýuleikonum. Gott mál að forstein sé að hugsa til þess að veita þeim fálkaorðuna þegar að þeir koma heim á miðvikudaginn... GO ICELAND, GO ICELAND....

jæja knús til allra.... 

Komin heim....

jæja þá er ég komin heim úr fríinu mínu, kom heim kl 10 í gærmorgun og tók þá við að taka aðeins til hendinni heima, en þar sem að ég er með ofnæmi fyrir suðurlandi að þá varð ég auðvitað lasin þar (það gerist alltaf), og í dag er ég langt frá því að vera hress, ég hef ekki gert handtak í morgun og sit bara að reyni að halda hausnum uppi og garga ekki á fjöls, ég verð nefnilega alltaf SVO geðgóð þegar að ég verð lasin, svo fékk ég nú sýkingu í fótin sem skorið var í svo ég get ekki farið út að ganga, sem er böggandi ég sé mig fitna þessa 2 daga sem ég hef ekki komist út að labba (eða svona næstum því).

Það voru miklir fagnaðar fundir í gær þegar að ég sótti stelpuna í leikskólan, veit ekki í hvorri heyrðist meira, við erum ótrúlegar og við gleymdum því allveg að við værum enn á deildinni hennar í leikskólum, já við erum soldið mikið nánar, amma hennar spurði hana svo þegar að við vorum komnar heim, hvort hún hafi ekki orðið hissa þegar að hún sá að það var ég sem kom (hún vissi ekki að ég kæmi heim þanrn dag). hún sagði bara NEI, ég var bara glöð. skondið. æji I just love her.

svona fyrir utan þetta heisluleysi að þá segi ég bra fínt. 

Farin i Frí....

Já viti menn, ég fór í frí, skrapp á suðurlandið og ætla að vera þar í 5 daga, En ég held samt að ég hafi haldið að ég gæti líka tekið frí frá sjálfri mér, en auðvtiað þurfti hausin að fylgja með, jafnvel þó það sé heil eilífð síðan ég sagði hausnum upp . Já það kom soldið á óvænt þetta frí, mér var lengi búið að langa til að komast aðeins í burtu af heiman og hvíla mig, en sá ekki framm á að ég kæmist, en Mútta hjálpaði mér til að komast aðeins frá og stóra systir hjálpaði líka til. Það er samt soldið skrítið að vakna og þurfa ekki að hlaupa í ekkað verk, reyndar veit ég ekki hvort ég endist í 5 daga í aðgerðarleysi, sko þetta er ekki stór íbúð sem ég er í svo, ég verð búin að gera það fáa sem þarf að gera hérna, (er að tala um tiltekt) en jú ég tók svosem heklu dótið mitt með svo ég get heklað á mig gat . Ég hitti svo vinkonu mína í gær sem er búsett hérna á suðurlandinu og var það rosalega gaman að hitta hana og knúsa-na smá, svo þetta er líklegast allt bara frábært.

 

blogga meia síðar